Ինչու՞ անձրև:
Ինչու՞ ես միշտ հիշացնում այն ամենը,ինչ փորձում եմ ուղարկել հեռու՜:
Ինչու՞ է քո ձայնը հիշեցնում այն ծանր պահերը,որը ինձ թվացել են հրաշք ՝ հրա՜շք,որին սպասել եմ ամբողջ կյանքում:
Այլևս չեմ ուզում լսել քեզ:Չեմ ուզում կաթիլներիդ պատմությունը նորից կարդալ,չեմ ուզում լսել քամուց վախեցած ձայնդ,որից պաշտպանում էի նրան:
Ուզում եմ լու՜ռ նայել վերև,զգալով կաթիլներիդ սառնությունը աչքերիս:
Կսովորեմ ճախրել ամպերից վեր ՝ այնտեղ չկաս դու,այնտեղ չկա քո պատմությունը:
Комментариев нет:
Отправить комментарий